Honden en mensen

Voor het gemak heb ik het hieronder over hij, dat kan natuurlijk ook zij zijn.

Veel problemen met honden hebben direct of indirect te maken met de plaats in de roedel die voor de hond onduidelijk is.
De roedel is de mensenfamilie inclusief de hond(en).
Honden horen laag op de rangordeladder.
Een algemene regel: laat kinderen tot 12 jaar niet alleen met honden! Dit omdat honden, met name jonge kinderen die nog geen overwicht hebben, opvoedend kunnen benaderen. En een kind heeft niet de lichamelijke hardheid die een jonge hond wel heeft.... Dus kan het letterlijk pijnlijk zijn voor een kind. Baby's daarentegen zijn taboe voor een volwassen en geestelijk gezonde hond en zullen vooral beschermd worden.

De roedel is het allerbelangrijkst voor dieren die van nature in groepsverband leven, zoals de hond (én de mens...).
Een goed georganiseerde roedel is ('in het wild' zeker) van levensbelang.
De instandhouding van de soort hangt er van af!

Dus is er een hiërarchische ordening (= rangorde).
Een roedel die niet duidelijk is bestaat niet, want kan niet gezamenlijk op jacht, zal dus niet te eten hebben. Door onduidelijkheid is er een hoop onrust in de groep omdat niemand weet wat z'n plaats is.

Alleen een dier of mens dat overwicht heeft wordt als leider geaccepteerd.

Heel veel huishonden lopen vast als de roedel niet klopt. Tragisch om te zien, ze worden niet begrepen! Een pup wordt in huis gehaald en gezien als een levende knuffel. Een pup heeft dat natuurlijk nodig, knuffelen, in de hand zijn, maar als hij ouder wordt heeft hij ook zijn plaats in de roedel nodig. Een hond is geen levende knuffel.
Het is een -meestal- intelligent dier met een sterk gevoel voor het groepsgebeuren die het verdient om te kunnen leven als de hond die hij is!

BESTEL HET GRATIS eBOOK OVER ROEDELGEDRAG!

Kijk in het linker menu onder nieuws, eBooks en links.

Hoe kan het dat een mens een échte band met een hond kan hebben en vice versa? Een hond leeft in een ándere realiteit, ziet er anders uit en tóch is een band mogelijk die diep kan gaan!
Als er zo'n band is kan de baas de hond 'lezen' en de hond de baas...!
Dus moet er een link zijn, dat kan niet anders.
De link is het INSTINCTIEVE SOCIALE GEDRAG wat de roedel in stand houdt.

naar boven

De roedel is geregeld, de hond heeft geleerd wat zijn plaats in de roedel is.

Als je dat goed doet (wat onder andere betekent dat de hond niet vermenselijkt wordt en je niet de dialoog zoekt) dan leren honden snel.

Hij weet dat iedere intimidatiepoging naar hoger geplaatste roedelleden NIET door de vingers wordt gezien en hij voelt zich veilig.

Een hond die zich veilig voelt is frank en vrij in z'n gedrag, blaft alleen als hij vindt dat het nodig is om de andere roedelleden te waarschuwen voor eventueel naderend gevaar.

Als hij moe is kan hij midden op de vloer op zijn rug in slaap vallen (de meest weerloze houding!).

Ligt hij erg in de weg en de baas stuurt hem naar zijn mand dan zal hij dat gewoon doen en rustig verder slapen. Heel normaal en makkelijk.
Met zo'n hond kan je op stap!

Dat is een zeer betrouwbare vriend waar je alleen maar plezier van hebt. En hij van jou!

Heb jaren als ambulant (gediplomeerd) hondentrimster links en rechts honden geknipt, geplukt, geschoren, nagels geknipt en oren schoongemaakt (nu en dan ook anaalklieren leeggedrukt of tanden schoongemaakt).

Zo kwam ik bij een vrouw die haar hond geknipt wilde hebben. Ik kwam binnen en ze zei: pas op, hij bijt!
Oh, nou ja, we zien wel. Ze had een tafeltje in de keuken klaargezet waar de hond op moest. Dus ik pakte hem op (kruising bouvier/poedel, middenmaat) en zette hem op tafel. Hij had dit nog nooit meegemaakt, dat een vreemde hem zomaar optilde en had even geen weerwoord...
Ik begon hem te knippen en hij bleef verbouwereerd staan. Tot ik in de buurt van z'n oren kwam: hij werd ineens gietgloeiend en ging in de aanval.
Mijn instinct is gelukkig net zo snel en voor ik het bedacht had kúnnen hebben drukte ik hem met één hand (duim in z'n onderkaak) met z'n kop op tafel en beet hard in z'n oor!
Toen ik hem losliet en wat haren stond uit te spugen keken we elkaar eens aan: het roedelgevecht was geleverd. Ik had gewonnen (hier móest ik winnen) en kon vanaf dat moment álles met hem doen!
Hij had één eis, hij vroeg het vriendelijk: als hij geknipt was, ook de keren daarna, even met hem het tuintje in om met een bal te spelen.

Denk niet dat ik alleen honden bijt en de baas speel.
Eigen en andere bekende honden maken graag contact, logisch, want de eigen of bevriende roedel ís een erg sociale aangelegenheid.

Diverse honden (zo ook de hierboven beschreven hond) zouden me zonder meer en geheel vrijwillig gevolgd zijn als ze de kans gekregen hadden.



naar boven

Wij hadden twee honden: een cairn terrier reu*** en een miniatuur bull terrier reu. Deze roedel was perfect geregeld. Mijn man was en is de absolute roedelleider (vanuit de honden gezien), dan kom ik, dan de cairn en tenslotte de bull terrier (die ogenschijnlijk niets te maken heeft met het roedelgebeuren, het lijkt hem niet te kunnen schelen dat hij altijd als 2de zijn eten krijgt of iets lekkers, hij wacht achteloos op zijn beurt, vindt het allemaal best).
Toen kwam een jong reutje logeren. Hij was nog geen jaar oud en had al 3 eigenaren gehad. Een uiterst dominant kereltje met een nog niet verpeste inborst.
Hop, in de reuenroedel.
Niks dominant gedrag, dat werd meteen afgestraft door de cairn, die tenslotte vrij hoog op de ladder stond.
Ook de bull liet het ventje duidelijk merken dat hij boven hem stond. Het was even slikken maar toen hij begreep hoe het werkte, was hij binnen een dag een gewaardeerd lid!

Ze speelden jacht- en worstelspelletjes met elkaar. Dit doen honden vooral om op speelse wijze de roedelplaats te testen. Als een hond merkt dat hij een kans maakt op een hogere plaats zal uit het spel een knokpartij(tje) ontstaan. Meestal heeft dit niet veel om het lijf, al maakt het een hoop herrie. De baas/roedelleider zal zelden in hoeven grijpen bij zulke gevechten.
Tenzij zulke roedelgevechten zich herhalen, dan moet de baas ingrijpen en de honden duidelijk maken wat de volgorde is. Anders kan het er toch behoorlijk venijnig aan toe gaan.

Het ventje had in no time door wat er van hem verwacht werd.
En bij iedere actie van de cairn stond hij er met z'n neus bovenop. Jonge honden leren van oudere honden.
En passen zich graag aan in de roedel!

*** De cairn is inmiddels gestorven en zijn opvolger is een 'Roeselaarse' bouvier, een waardige opvolger van onze kleine, stoere cairn. We missen hem...!

Vrienden hadden een rottweiler reu en ook een miniatuur bull terrier reu.
Ging daar een weekend, voor het eerst met onze honden, naartoe.
Vier reuen! Moet goed geregeld worden.
Bij aankomst meteen met de 4 naar neutraal terrein in de buurt. Alle 4 los. Ze zijn niet gek en wij mensen, de leiders, waren uiteraard vriendelijk tegen elkaar.
De 2 bullen liepen al gauw lachend te botsen en te knotsen zoals alleen bull terriers dat kunnen.
De rottweiler en de cairn, hoog in de oorspronkelijke rangorde, keken naast elkaar staand (heel groot en heel klein) met dezelfde bezorgde uitdrukking in hun ogen naar de flauwekullende bullen: zo gedraagt een fatsoenlijke hond zich niet! En daar komen andere honden, gaat dit wel goed...
Als verantwoordelijke jongens hadden ze elkaar gevonden.
Toen naar huis: we hebben ze naast elkaar laten zitten en één voor één, in volgorde van roedelorde een brokje gegeven: 1: de rottweiler, 2: de cairn, 3: hun bull, 4: onze bull.
Er is dat weekend geen onvertogen woord gevallen.
Twee keer een goed geregelde roedel was zeer snel één goedgeregelde roedel!

Daar ik erg veel honden in mijn handen heb gehad, ervaring heb met honden in lastige omstandigheden (een trimster moet nu eenmaal plukken, knippen en kammen en zo op plaatsen waar honden meestal helemáál niet van gediend zijn...) én hondenervaring heb in de klassieke homeopatie kan ik makkelijk meedenken bij probleemhonden en hondenproblemen.



naar boven

Konrad Lorenz (1903-1989), etholoog (= gedragsonderzoeker), heeft een aantal boeken geschreven over dierengedrag en dus ook hondengedrag. Héél interessant, leuk en leerzaam!
'Mens en hond'.
'Ik sprak met viervoeters, vogels en vissen'.
'Over agressie bij dier en mens'.

 

Eberhard Trumler (1923-1991) heeft o.a. samengewerkt met Konrad Lorenz.
Ook erg de moeite van het lezen waard:
'Honden zijn om van te houden'.
en
'Honden moet je serieus nemen'.

www.hondensport.de
Over africhting (onder articles).

www.10voorbiologie.nl/index.php?cat=9&id=411
Flink wat informatie over ethologie.

De cairn en de rottweiler, sociale en gehoorzame jongens.

Onze bull is niet dominant, vindt alles wel best, ziet overal z'n voordeel ('af' is even lekker liggen bv), maar ruzie vindt hij heel vervelend!
Als in het park 2 honden onvriendelijk om elkaar heen staan te draaien loopt hij er heen en gaat er tussen staan. Soms met z'n ogen dicht als voorbereiding op eventueel geweld, maar hij staat er en gaat niet gauw aan de kant.

We kwamen een buurman tegen met een bouvier pup. De cairn hield niet van pups. Hij deed ze niets maar wilde geen intimiteit (gromde een keer en liep weg). De pup liep naar de cairn en meteen kwam de bull in beweging en schermde de pup af! Mooi om te zien.

Maar als dezelfde bull bij zijn fokkers, Okeechobee's (www.okeechobees.nl) was, waar hij het fijn vond en nu en dan moest dekken, en de cairn was er ook bij, dan liet hij duidelijk merken dat al die geweldige teefjes wél van hem waren!
Hij duwde (hij hield het bij duwen) de cairn gewoon aan de kant: állemaal van mij!
De cairn accepteerde dat. Hij had daar weinig te vertellen maar was erg gecharmeerd van de leidster van de hondengroep (een flinke am.staff. teef), die hém weer een erg opdringerig ventje vond en hem afsnauwde.

Met andere woorden: het roedelgebeuren is anders per locatie. De cairn stond thuis vrij hoog op de rangordeladder, elders had hij veel, weinig of niets te vertellen.
Het lijkt wel de mensenmaatschappij..............



naar boven

VECHTENDE TEEFJES IN DEZELFDE ROEDEL

Ook teefjes moeten hun plek kennen. Als ze gelijk worden behandeld, kunnen ze onderling strijden om de hoogste plaats. (meestal voegen teven zich makkelijker dan reuen, maar het is geen regel).
Als één dominant is, is het logisch om die 'voor te trekken'. Zijn ze inderdaad even 'sterk', dan moet de roedelleider de plaats bepalen door één van de twee voor te trekken.
Het eerst eten, het eerst een koekje, altijd álles het eerst. Dan komt er rust. De baas/roedelleider moet dat in de gaten hebben, en ernaar handelen, consequent!

De bovengenoemde roedelleider is dus niet alleen de baas maar ook de partner en eventueel andere huisgenoten! (alle roedelgenoten die hoger op de rangordeladder staan dan de hond). Als de baas alle regels in acht neemt en de andere huisgenoten maken er een potje van, dan gaat het NIET goed en heeft iedere goedbedoelde aktie geen enkele zin...!


ALS DE PLAATS IN DE ROEDEL VERANDERT

We hadden een herder. Een grote dominante teef. Toen ze ongeveer 6 jaar was kwam er een bull terrier pup reutje bij. Ze was ontzettend goed in opvoeden en het ging prima samen.
Uiteraard was de teef hogergeplaatst dan de pup, ze had dat ook al lang duidelijk gemaakt aan het ventje.
Logisch, zo hoort dat!
Toen de pup geen pup meer was en vrijwel volwassen, kwamen we een keer thuis en op het moment dat de deur openging gaf de bull een korte grom waarop de teef een stapje terugdeed. Ze liet de bull voorgaan...
Oké, dacht ik, hij is een plaats opgeschoven en zij heeft dat geaccepteerd.
Vanaf dat moment werd de bull 'voorgetrokken'! Er is nooit een probleem geweest.
De plaats in de roedel heeft minder te maken met de sekse dan wel met het karakter van de betreffende honden.



HOND TE LOGEREN

Er kwam regelmatig een border terrier reu logeren bij ons. Hij was thuis de enige hond en niet de makkelijkste.
Als hij bij ons de roedel in moest gingen de honden eerst even los buitenshuis.
Gaat er alleen maar om dat ze weer even 'over elkaars plasje heenkunnen' en met borstels (haren overeind) en al onderzoeken wie wie is!
De border stond bij ons in huis op de onderste plaats.
Een logé krijgt dus consequent als laatste zijn eten. Doe je dat fout dan kán er een knokpartij ontstaan. Dan moet alles opnieuw vastgelegd worden.
Hou de orde secuur in stand en alle honden liggen onbekommerd op hun rug te slapen!


Wat eten geven betreft: geef honden op een min of meer vaste tijd te eten. Willen ze niet eten, haal het gewoon weg tot de volgende maaltijd (ook al is dat de volgende dag). NOOIT voer laten staan zodat ze kunnen eten wanneer ze willen (erg onlogisch in een roedel).
Er zijn ook meer dan genoeg voorbeelden van honden die alléén nog maar kipfilet (bv) eten, omdat de baas persé wil dat er gegeten wordt en het dus zo lekker mogelijk maakt. De hond is niet op zijn achterhoofd gevallen en heeft zeer snel in de gaten hoe hij aan lekkere hapjes kan komen: niet eten tot de baas met iets bijzonders komt.
Ongezond voor de hond en steeds lastiger voor de baas...



Bovengenoemde border plukte ik al jaren, we kenden elkaar dus goed. Hij zou voor het eerst komen logeren, ik was in de buurt en wilde nog iets afspreken. Had onze cairn bij me.
Fout gemaakt: meteen naar binnen. De border stond direct klaar voor de aanval! Terecht, zomaar een vreemde reu in huis...! Maar hij zag ook mij en wilde innig dagzeggen (doet hij altijd, even op schoot, even knuffelen). En daar was de cairn weer niet van gediend! Lastige situatie. De cairn kreeg het bevel: af***! Hij ging netjes liggen, de border geknuffeld, daarna aan alletwee het bevel: naast*! In het aanpalende park konden ze hun gang gaan. Het was even wringen, maar snel over.
Ze zijn goede kennissen geworden. Maar iedere keer dat ze elkaar in eigen huis tegen gingen komen moest vooraf eerst opnieuw bepaald worden hoe het ook al weer was!

*** Het is erg belangrijk dat elke hond een paar basisbevelen vlekkeloos en direct kan uitvoeren, omdat we daarmee de roedelleiding in stand houden. Op z'n 'honds' zouden we gewoon even op niveau moeten grommen of zo..., in ieder geval dominant gedrag vertonen..., een goedgeleerd bevel is handiger!




UITVALLENDE HONDEN

Iedereen die met z'n hond(en) regelmatig binnen de bebouwde kom rondloopt zal het beeld kennen van de (meestal) reu die op het eind van z'n riem z'n territorium, want dat is de lengte van z'n riem, verdedigt en indringers graag te grazen neemt!
Haren overeind, trekkend aan de riem van links naar rechts, met áltijd een ietwat gegeneerde baas die vriendelijk goedendag wenst.
De hond let op alles en iedereen behalve op z'n baas, die erg weinig te vertellen heeft....
Heel veel bijtincidenten ontstaan bij dit soort gedrag omdat de hond het leiderschap aan het overnemen is of overgenomen heeft....
Met name grote honden van ongeveer 1 1/2 jaar (bijna of helemaal volwassen) worden regelmatig te koop aangeboden. Vraag je af waarom....***

***Hij heeft als jongvolwassen hond het leiderschap overgenomen en de te zachtaardige of onwetende baas kan hem niet meer aan....

Hij heeft het recht om z'n territorium te verdedigen en indringers te pakken gezien vanuit zijn instinctieve roedelleiderspositie!

Dit is uitgesproken ongewenst gedrag, hij hééft het niet voor het zeggen; andere honden*** en kinderen zijn gauw (en soms ernstig) de klos....
Als het zover gekomen is met dergelijk dominant en niet gecorrigeerd gedrag zal de baas van héél goede huize moeten komen om dit nog in goede banen te leiden!
Is zo'n hond volwassen, uitgegroeid en toevallig groot dan zal de baas de hond ook lichamelijk niet meer aankunnen.....Echt érg gevaarlijk!
Een hond die zich zo ontwikkeld heeft (schuld van de 'baas') loopt dus een erg grote kans dat hij ergens in een hok terecht komt en daar z'n leven zal moeten slijten....
Tragisch, onnodig en doodzonde!

*** Leer je eigen hond op bevel naast te komen lopen zodat hij niet in z'n onbenul door een dergelijke hond ernstig gewond raakt. Op afstand is meestal duidelijk genoeg te zien of de tegenligger z'n hond onder controle heeft.



EEN TEN ZEERSTE AANBEVOLEN LINK:

www.koehlerdogtraining.com

Deze methode gaat er van uit dat een hond een (voldoende) intelligent dier is en zelf de consequenties van zijn niet gehoorzamen (na het goed geleerd te hebben) kan dragen.

De honden die ik ken en die volgens deze methode getraind zijn, zijn stuk voor stuk sociale en vrije honden.
Ze zijn en worden in hun waarde gelaten!
Geen kinderachtig gedoe met gekir en koekjes, maar eerlijk en duidelijk.


naar boven

naar boven

Stel: een zachtaardig, wat angstig mens koopt een pluizige pup om het alleenzijn te verlichten. Het hondje groeit en naarmate hij ouder wordt begint voor hem het belang van de roedel te gelden (= eten, veiligheid, sociaal contact, voortplanting).
Is de baas géén goede roedelleider, té zachtaardig of té angstig (en dus onduidelijk), dan zal de hond, als hij er het karakter voor heeft, zelf proberen die rol op zich te nemen.
Er MOET een roedelleider zijn! Zijn instinct weet precies hoe het zou moeten zijn.
Als de hond de roedelleider is heeft de mens niet veel meer te vertellen***.
Is de hond te volgzaam van aard om roedelleider te zijn, dan wordt hij onzeker en heeft grote kans een angstbijter te worden.
In beide gevallen (er zijn erg veel variaties, want net als bij de mens heeft ook iedere hond zijn eigen karaktereigenschappen) is de hond de klos: onbetrouwbaar, want hij probeert te bijten. Hij krijgt rustigmakende medicatie (ja, komt voor), wordt verkocht of weggegeven en als hij pech heeft, gaat alles gewoon door. Zo'n hond komt in een isolement en wordt een sombere grommer...
Als dat geen tragiek is!

*** Komt best veel voor. Denk aan een hond die languit op de bank ligt en gromt als er iemand bij wil komen zitten, en als het dan ook nog een grote hond is....

Het valt me vaak op dat loslopende honden een bepaald gedrag laten zien bij het tegenkomen van andere honden, en wel:
De staart gaat omlaag, de oren plat, het hoofd naar beneden.
Een niet vrije, onzekere houding. Dat kan het gevolg zijn van een onverwachte aanval van bv een dominante hond, logisch dus, maar ook door een onzekere baas.
Als ze zich iets zekerder voelen, aan de lijn of vlak bij de baas of bazin, dan kunnen ze zonder reden ineens behoorlijk bijterig zijn naar andere honden.
Als je dan ziet hoe de baas met de hond omgaat, blijkt meestal dat er geen duidelijke leiding is, de hond heeft altijd keus in doen en laten***.
Dit is het typische gedrag van een onzekere hond.
Nogal sneu, want in korte tijd is zo'n hond van z'n onzekerheid af te helpen: de baas hoeft alleen maar duidelijk te zijn. Duidelijk en consequent!

*** De baas zegt 'kom 'ns hier!', de hond loopt de andere kant op, de baas zegt weer 'kom hier!', en gaat de hond achterna. Eenmaal gevangen (hij komt toch niet) en aangelijnd, zegt de baas 'volg', de hond blijft staan om ergens aan te ruiken, de baas wacht geduldig...
Het maakt niet uit wat de baas zegt, de hond kan doen wat hij wil, hij heeft de keus.
Er is geen roedelleider, dus is de hond onzeker óf hij gaat de baas spelen!

Wat dus ook regelmatig voorkomt is de hond die op een losloopterrein zelf uitmaakt wie hij wel of niet mag. De hond die niet in zijn straatje past wordt gewoon aangevallen! Dat kán uit de hand gaan lopen als zulk gedrag niet gecorrigeerd wordt. Er komt een moment dat hij óf een waardige tegenstander tegenkomt en het onderspit delft óf het dominante gedrag gaat steeds verder en hij bijt een keer door, met alle gevolgen vandien....

Ofwel:

Dominant gedrag wat te ver gaat MOET gecorrigeerd worden door de baas!

Trouwens, een reu die te hoog op de ladder komt, zal een 'hitsige' reu zijn. In de 'wilde' roedel hiërarchie zullen alleen de hogergeplaatste dieren paren.

Het is dus normaal dat in een goed geregelde roedel een reu zich rustig gedraagt en niet op mensen en andere honden klimt!

Er zijn meer dan genoeg rassen die niet zomaar, automatisch en makkelijk, sociale huishonden worden.

Een ras heeft raskenmerken, wat wil zeggen: alle rassen zijn ooit gefokt voor een bepaald doel, dat is aangeboren talent, dat zit er in!

Terriers bv. moesten onder de grond (!) weerbaar wild opdrijven. Als hij niet wilde bijten, ging hij er aan!

Waak- en verdedigingshonden bijten makkelijker dan bv. de meeste jachthonden die hun neus achterna gaan.

Behalve dus de jachthondenrassen die gebruikt worden of werden op weerbaar wild!

Een retriever moet juist niet willen bijten, hij is gefokt om waterwild te apporteren, en dat moet, als het even kan, wel heel blijven.

Veel herdershondenrassen worden gefokt om niet alleen de kudde bij elkaar houden maar ook zelfstandig te verdedigen tegen bv. wolven en beren! Daarvoor moet je wél wat in huis hebben..., en dat hébben ze dus ook!

Als baas zal je dat in de gaten moeten hebben om niet in de problemen te komen.

naar boven